Het interesseert me hoe jij je voelt.
Ik observeer en zoek om het aan je buitenkant te zien. Het irriteert me dat dat minder makkelijk gaat dan eerst. Het interesseert me hoe jij je voelt.

Het interesseert me hoe jij je voelt.
Ik erger me eraan dat ik niet met volle overtuiging kan zeggen dat ik je binnenkant wil observeren. Zonder schaamte. Dat ik wil weten wat je denkt of hoe je gedachtes door je hoofd bewegen. Het interesseert me hoe jij je voelt.

Het interesseert me hoe jij je voelt.
Je betekent veel voor me en dat mag niet zo zijn. Ik mag het niet uiten, ik mag het niet voelen. Ik moet het negeren. Ik moet jou negeren. Ook al wil ik dat helemaal niet. Want het interesseert me hoe jij je voelt.

Het interesseert me hoe jij je voelt.
Omdat ik weet dat woorden kunnen helen. Omdat ik weet dat ik goed met woorden overweg kan. Ik weet hoe het is om zelf verantwoordelijk te zijn. Hoe het is om zelf de helende woorden te moeten vinden. Ik weet hoe het is om alleen te zijn. Daarom interesseert het me hoe jij je voelt.

Het interesseert me hoe jij je voelt.
Omdat het pijn doet en de wereld soms genadeloos lastig is.

Het interesseert me hoe jij je voelt.
Omdat ik wenste dat iemand zich interesseerde voor hoe ik me voelde.

Het interesseert me hoe jij je voelt.
Het interesseert me hoe jij je voelt.

Het interesseert me hoe jij je voelt.

Het interesseert me hoe jij je voelt.

Ik mis je.